Czy jestem osobą kompetentną cyfrowo?

W ramach badania przeprowadzonego wśród użytkowników platformy eTwinning na temat edukacji zdalnej zebraliśmy wiele ciekawych historii  eTwinnerów. Część z nich znajdziecie w raporcie Nauczyciele w sieci:

Sukcesywnie będziemy publikować je na naszej stronie. Jako pierwsza swoim doświadczeniem podzieli się z nami ambasadorka i trenerka z województwa śląskiego.

Kiedy Oswald Veblen nadzorował prace przy pierwszym komputerze, nie przypuszczał, iż 64 lata po premierze ENIAC’a komputer nie będzie czymś nadzwyczajnym, a współczesne parametry smartfonów będą mieściły się w kieszeni lub torebce (dla niewtajemniczonych ENIAC mieścił się w 42 szafach!). Dziś standardem ma być cyfrowy nauczyciel, uczeń, cyfrowa szkoła, e-booki, aplikacje, posty, wyszukiwarki, zdalne nauczanie, kompetencje cyfrowe … Jak podążać za nowościami w zakresie TIK?

Wyobraź sobie Annę Shirley, która ubiega się o pracę w szkole, a pierwsze pytanie, które pada z ust dyrektora brzmi: Czy jest Pani osobą kompetentną cyfrowo? Nasza roztrzepana, rezolutna Ania być może odpowie: Tak. Wiedza o cyfrach nie jest mi obca. W dzisiejszym świecie cyfrowym to jednak zbyt mało. A gdyby Tobie zadano podobne pytanie? Myślisz sobie – smartfona obsługuję, plany miesięczne w Wordzie piszę, e-dziennik prowadzę. Czy oby przypadkiem nie potrafisz więcej? Być może tak jak ja – Ania z XXI w. wiesz, jak przygotować dzieci do bycia obywatelem cyfrowym, a aplikacje, programy komputerowe, zasoby Internetu dostosowujesz do zainteresowań i możliwości swoich uczniów. Wyszukujesz i selekcjonujesz informacje z różnych źródeł, wykorzystujesz TIK w pracy dydaktycznej do budowania zespołu i współpracy.

Zdaję sobie sprawę, iż rozwój kompetencji cyfrowych to proces ciągły i indywidualny. Dlatego nieustannie poszerzam wiedzę w tym zakresie. Korzystam przede wszystkim z webinarów, kursów, szkoleń i seminariów prowadzonych przez Krajowe biuro eTwinning. Duży zastrzyk fachowej i rzetelnej wiedzy, kompetentni, twórczy, kreatywni wykładowcy i trenerzy, przykłady dobrych praktyk – to tylko niektóre z plusów uczestnictwa w tych wydarzeniach. Ponadto kopalnię wiedzy stanowią dla mnie inni nauczyciele, którzy dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem podczas prowadzonych przeze mnie warsztatów komputerowych eTwinning.

Wróćmy do rozmowy kwalifikacyjnej naszej Ani S. Zadane zostaje kolejne pytanie: Jak w codziennej pracy wykorzystujesz nowoczesne technologie? Hmm… Kreda, czarna tablica, pióro, atrament, liczydło – mogłaby wymienić Ania.

A czy Ania U. jest za pan brat z TIK w swej pracy? Już odpowiadam: tak! TIK sprawdzał się podczas zajęć jako pomoc dydaktyczna: prezentacje fotografii, pokazy filmów przyrodniczych, geograficznych, spacery po wirtualnych muzeach, galeriach, zamkach. Bazując na swoim doświadczeniu 5 lat temu napisałam innowację „ICT w przedszkolu – dlaczego nie?”.

Przedszkolny świat urządzeń technicznych to tablety (sztuk 3), tablica interaktywna, kamera i aparat fotograficzny. Tablety wykorzystywane są m.in. jako lupa, czytnik QR kodów, podczas pracy z Kahoot, Kodable, StoryJumper, Tagxedo czy BlockCAD. Aparat i kamera stanowią cenne źródło materiałów. Dzięki nim wychowankowie „zapisują” przedszkolne uroczystości, zabawy, zajęcia. Udzielają wywiadów, dokonują prezentacji w ramach działań projektów eTwinning czy Erasmus+. Tablica interaktywna z kolei to rysowanie, pisanie, malowanie, przeciąganie obrazu, układanie puzzli, przechodzenie przez labirynty, kodowanie, rozmowy przez Skype’a z rówieśnikami ze szkół partnerskich tak z Polski, jaki i Europy.

Rozmowa Ani S. o pracę trwa dalej… Ostatnie pytanie: Jak poradzi Pani sobie z nauczaniem zdalnym? I tu nasza Ania zostaje nieco zbita z tropu. Czy to oznacza, że będzie musiała biegać z zeszytem i piórem od domu do domu swoich uczniów? A czy Ania XXI w. poradziła sobie ze zdalnym nauczaniem?

W momencie wprowadzenia zdalnego nauczania na czas pandemii założyłam projekt eTwinning Lekcje przedszkolne online, do realizacji którego zaprosiłam dwie koleżanki. I okazało się to strzałem w 10-tkę! Projekt zrodził się z pomysłów i doświadczeń nauczycieli, a jego celem była przede wszystkim kontynuacja realizacji podstawy programowej. Nasi uczniowie są bardzo młodzi, konieczne więc było uproszczenie formy i treści zajęć, aby była przystępne, i przede wszystkim osiągalne, w nowych dla nich warunkach. Dużą pomocą i wsparciem w ich realizacji byli współpracujący i zaangażowani rodzice. Wypracowane scenariusze zajęć oraz działania miały charakter interdyscyplinarny. Fizyczny obszar rozwoju dziecka obejmował m.in. zestawy ćwiczeń gimnastycznych i zabaw ruchowych dla dzieci opracowane przez nauczycielki, czy też wspólne wyzwanie sportowe dzieci – Alfabet sportowy (aplikacja Lino), który powstał na podstawie zdjęć i opisów dzieci oraz zabawy konstrukcyjne Stwórz farmę dla zwierząt wiejskich. Emocjonalny obszar rozwoju dziecka to z kolei m.in. zestawy zabaw stworzone przy użyciu m.in. aplikacji Wordwall, LearningApps. Powstała także wspólna książka dzieci Księga dobrych życzeń (aplikacja Flipsnack) opracowana na podstawie rysunków przedszkolaków. Nasi podopieczni uczyli się także dostrzegania emocjonalnej wartości otoczenia przyrodniczego poprzez udział w Wirtualnym plenerze malarskim – Łąka (edytor Fotojet). Na społeczny obszar rozwoju składały się m.in. spotkania online z rówieśnikami (aplikacja Google Meet), poznawanie praw i obowiązków dzieci (prezentacja Genial.ly), w tym niepełnosprawnych (Akcja Dzień Autyzmu), poszanowanie wartości drugiej osoby (#AkcjaŻonkile). Poznawczy obszar rozwoju dziecka objął m.in. eksperymentowanie – naturalne bańki mydlane, sianie rzeżuchy, doświadczenia z jajkami, poidełko dla owadów, a także poznawanie otaczającej przyrody (Ciekawostek o pszczołach – aplikacja Lino), rozwiązywanie zagadek na podstawie prac plastycznych dzieci, jak również kodowanie przy użyciu Kodable. Niezwykle ciekawym punktem działań były filmy instruktażowe nagrywane przez dzieci dla dzieci.

Epidemia nie zatrzymała także pracy nad dwoma projektami europejskimi realizowanymi przez przedszkole we współpracy ze szkołami ze Słowacji, Grecji, Turcji oraz Włoch. Projekty Little Einstein – fun with STEM oraz Lion King goes STEAM pokazują, iż nowe wyzwania, motywacja, chęć nauczycieli do działania oraz radość dzieci z realizowanych aktywności są w przeciwstawić się nawet tak poważnym problemom jak COVID-19.

Czy Ania Shirley przeszła pomyślnie rozmowę o pracę? W XXI w. – raczej nie. Czy Ania U. w pełni kompetentnie cyfrowo realizowała zdalne nauczanie. Hmm – sami zdecydujcie czy ją zatrudnicie…

Autorka:

Anna Urbasik – Nauczycielka wychowania przedszkolnego oraz języka angielskiego w Publicznym Przedszkolu nr 17 im. Majki Jeżowskiej w Jastrzębiu-Zdroju. Koordynatorka i autorka projektów w ramach programów: eTwinning, Erasmus+, Uczymy Dzieci Programować. Uczestniczka szkoleń międzynarodowych: Creativity  in Teaching and Learning using ICT: Digital Classrom, Creative Little Scientists, Science Project workshop in the Future Classrom Lab.  Laureatka konkursów ogólnopolskich Nasz projekt eTwinning 2012 (I miejsce) oraz 2016 r. (wyróżnienie specjalne).  Propagatora przykładów dobrej praktyki programów międzynarodowych podczas konferencji Program eTwinning w województwie śląskim i międzynarodowego seminarium kontaktowego eTwinning dla nauczycieli wychowania przedszkolnego i wczesnoszkolnego. Poszukuje nowatorskich form i metod w oparciu o najważniejsze osiągnięcia nauki, wprowadza innowacje pedagogiczne ICT w przedszkolu – dlaczego nie? Prywatnie miłośniczka podróży i dobrej lektury.