Kim będę, kiedy dorosnę? 

Kim będę, kiedy dorosnę? 

 

Koordynatorka:
Anna Majerska – Szkoła Podstawowa nr 1 im. prof. K. Sosnowskiego w Obidzy

Kraje partnerskie:
Czechy, Łotwa

Obszary tematyczne:
edukacja wczesnoszkolna

Języki:
polski

Strona projektu:
TwinSpace  

Nagrody i wyróżnienia:

 

Tematyka projektu dotyczyła orientacji zawodowej uczniów. Partnerzy chcieli, aby ich uczniowie poznali własne zasoby (zdolności i zainteresowania, mocne i słabe strony), różne zawody i ich specyfikę oraz szkoły, jakie należy ukończyć, aby móc wykonywać dany zawód. Wykonując poszczególne zadania projektu, uczniowie uczyli się planować pracę, rozwijali swoje zainteresowania i zdolności. Wszystkie aktywności były ściśle powiązane z treściami kształcenia, co umożliwiało uczniom dostrzegania związków pomiędzy tym, czego się uczą, a dalszą nauką i pracą zawodową.

Najważniejsze działania:

  • Przygotowanie prezentacji na temat miejscowości, w której mieszkają i uczą się. Poznanie miejscowości szkół partnerskich.
  • Konkurs wiedzy o miejscowościach, z których pochodzą partnerzy.
  • Projektowanie i wybór logo – konkurs.
  • Wykonanie plakatów na swój temat (zainteresowania, talenty).
  • Rozmowy z rodzicami oraz przedstawicielami różnych zawodów.
  • Poznawanie wybranych zawodów – wykonanie prezentacji dla członków projektu.
  • Tworzenie dla partnerów różnych zagadek i zadań – udział w akcji CodeWeek.
  • Utworzenie ebooka promującego projekt.

Uczniowie pracowali w grupach, w tym w grupach międzyszkolnych. Przydział zadań projektowych opierał się na możliwościach i uzdolnieniach dzieci. Dzięki temu każdy czuł się współodpowiedzialny za wspólne efekty oraz mógł odnieść indywidualny sukces. Uczniowie decydowali o formie przedstawiania przygotowanych zadań. Za wykonaną pracę uzyskiwali ocenę – zarówno słowną, jak i stopniową. Dużą motywacją były komentarze partnerów. Na bieżąco oglądali i komentowali swoje działania wspierając doskonalenie planowanych rezultatów.

Niezwykle ważnym punktem były wideokonferencje oraz wymiana życzeń i upominków świątecznych. To niezwykle zacieśniło relacje pomiędzy uczniami i jeszcze bardziej zaangażowało dzieci we wspólne działania.

Wielkim zainteresowaniem cieszyły się lekcje z przedstawicielami wybranych zawodów: nauczycielem historii, który przedstawił uczniom sylwetkę króla Stefana Batorego, którego postać łączy Polskę i Łotwę, leśniczym, który opowiedział uczniom o swojej pracy, polarnikiem, który z kolei opowiedział dzieciom o zawodach potrzebnych na stacji polarnej i ekspedientką, z którą uczniowie przeprowadzili wywiad.

Projekt był dla uczniów cennym i atrakcyjnym doświadczeniem. Bardzo zaangażowali się w proponowane działania, a w ich wyniku wyraźnie można zauważyć u nich wzrost samodzielności i umiejętności pracy w grupie, uczenie się od innych, nabywanie wiedzy poprzez działanie. Możliwość zaprezentowania swojej pracy szerszemu gronu, przyjazna atmosfera, ogromna chęć komunikacji bardzo korzystnie wpłynęła także na ich otwartość i samoocenę. 

Projekt przyniósł też zmianę w sposobie prowadzenia zajęć (stały się ciekawsze dla uczniów, bardziej innowacyjne. Sama szkoła zyskała uznanie w środowisku lokalnym, a nauczyciele mieli możliwość rozwinąć swój warsztat zawodowy.

Anna Majerska