Krajowe seminarium w Sopocie – wrażenia uczestników
eTwinning: pierwszy krok
Ponad 100 uczestników z całej Polski, kilkanaście zarejestrowanych już projektów i dużo ambitnych planów – to, w największym skrócie, efekt krajowego seminarium kontaktowego, które odbyło się 6 i 7 listopada 2014 w Sopocie.
Sopockie seminarium odbywało się pod hasłem „Mój pierwszy projekt eTwinning”. Jego uczestnikami byli nauczyciele różnych specjalności, zainteresowani realizacją przez Internet projektu edukacyjnego we współpracy z inną krajową szkołą. Po polsku, a więc bez bariery językowej, która dla części potencjalnych uczestników była trudna do przezwyciężenia.
Spotkanie miało za zadanie otworzyć możliwości dla mniej doświadczonych nauczycieli, którzy – zanim przejdą do projektów międzynarodowych – mogli zaznajomić się z zasadami uczenia się i nauczania w krajowym projekcie partnerskim oraz dobrze poznać platformę eTwinning. Sądząc z opinii uczestników, to zadanie zostało spełnione.
– Dzięki seminarium przestałam bać się nowoczesnej technologii – zapewnia Joanna Pstrong, pedagog szkolny ze Szkoły Podstawowej nr 11 w Inowrocławiu. – To mój pierwszy bezpośredni kontakt z eTwinningiem. Na zajęciach „wgryzam się” w TwinSpace i widzę coraz większe możliwości wykorzystania tej platformy. Wspólnie z koleżankami z szkoły w Malborku wymyśliłyśmy projekt „Akademia Emocji”. Dlaczego właśnie taki? Obserwujemy, że dzieci z 3, 4, 5 klasy, coraz bardziej pochłonięte nowinkami technologicznymi, nie mają czasu ani okazji, by mówić o uczuciach, nie umieją sobie z nimi radzić. Jeśli w dodatku słyszą od dorosłych, że „nie mają prawa” się złościć, „nie powinny” być smutne czy przestraszone, problem narasta. A przecież żadne z tych uczuć samo w sobie nie jest złe, trzeba umieć je przeżywać! W ramach naszego projektu dzieci z obu szkół poznają się, przygotują dla kolegów specjalną maskotkę, będą uczestniczyły w zajęciach poświęconych emocjom. Zorganizujemy w obu szkołach Dzień Życzliwości, stworzymy wspólnie „książeczkę uczuć”. Zakończenie projektu planujemy w Dniu Dziecka.
– Lubimy nowości i jesteśmy przyzwyczajeni do pracy metodą projektową – deklaruje Danuta Pacek z Przedszkola nr 8 w Elblągu – O eTwinningu dowiedziałam się podczas szkolenia dla nauczycieli przedszkoli, bardzo mnie zainteresował i chciałam pogłębić swoją wiedzę na ten temat.
– Współczesne dzieci żyją w świecie wirtualnym – podkreśla Anna Mazan-Wiśniewska z elbląskiego Przedszkola nr 18 – Naszym zadaniem jest pokazać im, co dobrego i ciekawego można zrobić dzięki Internetowi. Podczas seminarium nawiązałam współpracę z koleżankami ze Śląska, wspólnie będziemy prowadzić program pokazujący dzieciom specyfikę naszych regionów, tradycje, piękno krajobrazu, kulturę. Do większości zajęć wykorzystamy oczywiście Internet, ale węgiel wysłany w paczce przez nasze śląskie partnerki będzie jak najbardziej realny…
Kamila Fiedler z Liceum ogólnokształcącego w województwie podlaskim także dopiero zdobywa pierwsze doświadczenia z eTwinningiem. Wraz z poznanymi na seminarium partnerkami ze szkół w Żabim Rogu (warmińsko-mazurskie) i Pszowa w woj. śląskim zamierza zrealizować projekt „Zagraj ze mną w tolerancję”, w którym będą współpracować uczniowie pełnosprawni i niepełnosprawni. – Chcemy, aby dzieci poznały swoje prawa i obowiązki, nauczyły się wspólnie pracować, a także opanowały umiejętności czysto technologiczne: kodowanie i tworzenie aplikacji – opowiada. – Finałem programu będzie napisana przez uczniów gra terenowa z udziałem osób ze środowisk lokalnych, a dodatkowym zadaniem dla uczestników – jej jak najszersza promocja.
Jolanta Okuniewska, ambasadorka programu w województwie warmińsko-mazurskim, nauczycielka w SP nr 13 w Olsztynie, zapoznawała uczestniczki seminarium z możliwościami platformy TwinSpace. – Od początku mojego udziału w programie dzieliłam się moimi doświadczeniami z innymi nauczycielami – mówi. – Prowadzę stronę http://jokookun.jimdo.com po to, by pomóc im przezwyciężyć pierwsze niepowodzenia. Angażuję się we wszystkie akcje, które promują program eTwinning, piszę do gazet, spotykam się z nauczycielami na szkoleniach i prywatnie, pomagam im w realizacji projektów. Ja miałam dużo szczęścia, bo w moim pierwszym międzynarodowym projekcie współpracowałam z nauczycielką w Rumunii, od której wszystkiego się nauczyłam. Okazało się wtedy zresztą, że bariera językowa nie uniemożliwia współpracy: w korespondencji używałyśmy internetowych translatorów, a podczas wideokonferencji mojej partnerce, która nie mówiła po angielsku, towarzyszył kolega pełniący rolę tłumacza. W Polsce nasz wspólny projekt zajął 3. miejsce!
Jolanta Okuniewska pokazuje nie tylko, jak pracować na TwinSpace i korzystać z darmowych, atrakcyjnych aplikacji (awatary zrobiły prawdziwą furorę!), ale także zwraca uwagę, na przykład, na savoir-vivre w kontaktach z partnerami. Podkreśla, że należy komentować ich działania, gratulować dobrych pomysłów, wspierać w chwilach zwątpienia. W Polsce takie zachowanie nie jest jeszcze oczywiste, musimy się tego nauczyć.
Jak twierdzi pani ambasador, warto jest prowadzić równocześnie dwa projekty – jeden bardziej skomplikowany, drugi mniej absorbujący. Jej najnowsze projekty dotyczą świata, który otacza dzieci oraz motyli – wielkiej pasji Jolanty Okuniewskiej..
– My, nauczyciele, mamy obowiązek otwierać dzieci na świat – podkreśla Elżbieta Karaś, wieloletnia ambasadorka programu, nauczycielka w Gimnazjum im. Jana Pawła II w Wieliczkach w województwie warmińsko-mazurskim. – Uczę w małej szkole, w której dużo się dzieje. Jeździmy z uczniami po całej Europie. Chcemy, żeby dzieci dzięki tym podróżom stały się bardziej otwarte na inne kultury, zgubiły swoje kompleksy, ale i ksenofobię. Pokazujemy im, w praktyce, jak bardzo przydaje się znajomość języków obcych: angielskiego, ale także rosyjskiego. Kiedy mieszkaliśmy u rodzin za wschodnią granicą, dzieci rozmawiały z rówieśnikami po angielsku, a ze starszym pokoleniem po rosyjsku.
Agnieszka Machowska-Lazar, nauczycielka z Przedszkola w Zabrzu, podkreśla, że ważną zaletą seminarium jest możliwość poznania eTwinningu od strony praktycznej. Ma w planie projekt z przedszkolem w Norwegii. – Od wiosny zaczniemy z dziećmi obserwację przyrody – zapowiada. – Będziemy ją prowadzić przez cztery pory roku. Dzieci zobaczą, jak rozwijają się rośliny, jakie zwierzęta się pojawiają w ich otoczeniu. Będzie to dla nich z pewnością interesujące, bo przecież Norwegia to kraj, gdzie przez część roku panuje noc polarna, zupełnie u nas nieznana. W czasach, gdy tak trudno jest określić porę roku na podstawie pogody, takie obserwacje pozwolą im lepiej rozumieć, co dzieje się w otaczającym nas świecie. Dzięki warsztatom wybrałam też awatar naszego wspólnego programu: będzie to żaba albo… mówiące drzewo.
Krystyna Kolendo-Dzięgielewska pełniła na seminarium rolę trenera. Od 8 lat prowadzi dla nauczycieli bezpłatne kursy e-learningowe, które pomagają im opanować narzędzia pracy przydatne w eTwinningu. – Kiedyś w tych kursach najliczniejszą grupę stanowili nauczyciele ze Śląska, teraz mam kursantów ze wszystkich regionów – mówi. – Poznaję ich za pośrednictwem Internetu i często już po zakończeniu kursów kontaktujemy się, gdy potrzebują pomocy lub chcą się pochwalić swoimi sukcesami. Pokazuję im, że można i warto stale się uczyć, wykorzystywać w praktyce narzędzia internetowe w wartościowych, międzynarodowych projektach.
– Jestem przekonana, że projekty zapoczątkowane na tym seminarium zostaną w 100 procentach zrealizowane – twierdzi Gracjana Więckowska z FRSE. – Nauczyciele, którzy wzięli w nim udział, poznali się osobiście, uczestniczyli w warsztatach, przećwiczyli użycie narzędzi w praktyce, mieli czas, by wymienić się pomysłami i ewentualnymi wątpliwościami z trenerami oraz partnerami. Dla osób bez doświadczenia to optymalna sytuacja, żeby rozpocząć swoją przygodę z eTwinningiem. Nie ma bariery językowej, jak w przypadku współpracy z partnerami zagranicznymi, wszyscy realizują tę samą podstawę programową i mogą włączyć do projektu to, co już robią w swojej szkole. A po sukcesie programu realizowanego na forum krajowym, z doświadczeniem i większą odwagą wpłyną na szerokie wody współpracy międzynarodowej.
Uczestnicy seminarium wyjechali z Sopotu wyposażeni w wiedzę, umiejętności i kontakty (a także certyfikaty). Wszyscy będą mogli zgłosić swoje projekty do pierwszego konkursu na najlepszy polsko-polski projekt eTwinningowy. Sądząc z prezentacji, które zakończyły seminarium, konkurencja w tym konkursie będzie bardzo ostra.
Rozmawiała: Anna Wdowińska-Sawicka